Sınıflamalara baktığımızda 4 diyabet tipi olduğunu görüyoruz. En sık görülen diyabet tipi, tip 2 diyabettir. Genelde toplumdaki tüm diyabet olgularının %80’ini oluşturur. Tip 1 diyabet olguların yaklaşık %10’undan sorumludur. Diğer diyabet tipleri dediğimiz genetik hastalıklara bağlı diyabetler, bazı endokrin hastalıkların seyrinde ortaya çıkan kan şekeri yüksekliği veya birtakım ilaçların kullanımına bağlı ortaya çıkan daha nadir görülen diyabet tipleridir. 4. sınıf ise gestasyonel diyabettir. Gebelikte ortaya çıkan gestasyonel diyabet, gebelik sonlandıktan sonra düzelen geçici kan şekeri yüksekliğidir.

Diabetes mellitus, yani şeker hastalığı kan şekerinin sürekli olarak yüksek seyretttiği bir metabolizma hastalığıdır.İki farklı tipte şeker hastalığı bulunur: tip 1 ve tip iki diabetes mellitus. Tüm diyabetlilerin %10’unda bulunan tip 1 diyabet, otoimmün (bağışıklık sistemiyle ilgili) bir hastalıktır.Pankreasın beta hücrelerindeki harabiyet sonucu ortaya çıkan insülin kaybı, hastalığın ana nedenidir. Genç yaşta ortaya çıkan tip 1 diabetes mellitusta hastalar, yaşam boyu insülin kullanmak zorundadır.

Tip 1 diyabet riskinin faktörleri çok iyi tanımlanmamışlardır. Fakat, genetik ve çevresel faktörlerin bu tip diyabet gelişimi için tetikleyici rol oynayabildiği görülmektedir. Esas etken, otoimmün mekanizmasının bozukluğudur.

Tüm diyabetlilerin %90’ını oluşturan tip 2 diyabette ise asıl neden, şişmanlığın yol açtığı insülin direncidir.Tip 2 diyabetlilerin %80’i şişmandır. Dünyada ve ülkemizde sağlığımız için giderek büyüyen bir tehdit oluşturan şişmanlık, pek çok hastalığa ortam hazırlar ve tip 2 diyabet bu hastalıklardan en önemlisidir. Günümüzde, özellikle de Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde gözlenen şişmanlık artışı, korkutucudur. Bu artış gözönüne alınarak 2035 yılında dünyada 592 milyon diyabetli olacağı varsayılmakta ve büyük bir çoğunluğun gelişmekte olan ülkelerde bulunacağı düşünülmektedir.